Houston, we have a problem..
Door: Richard
Blijf op de hoogte en volg Richard
20 Januari 2012 | Verenigde Staten, Oxford
Dit verslag heb ik eergisteren geschreven, nadat ik mijn aansluiting niet gehaald had op Houstan Airport, Texas:
Het nare gevoel van het afscheid nemen is al een beetje vervangen door enorme moeheid en totale verbazing van alle indrukken.
Ondertussen is het hier alweer 8 uur 's avonds en ik ben echt helemaal gaar. (Nederlandse tijd 3.00)
Gelukkig kan ik zo douchen en mijn bed in. Morgen om 11.55 plaatselijke tijd mijn vlucht naar Memphis.
Dus ik kan zelfs nog een beetje uitslapen. Om 9.30 moet ik de shuttle naar het vliegveld pakken.
Wel jammer dat ik de eerste introductiedag mis, maar helaas!
Er was een remleiding stuk gegaan van het vliegtuig in Amsterdam. Repareren/Afsluiten van de leiding zou een half uur kosten, compleet vervangen een uur. Na een uur overleg van het technisch personeel waren ze er uit, ze gingen hem alsnog dichtmaken en afsluiten. dus nog 17/18 remkracht over.
Alleen vanwege overleg van een uur, vertrokken we 1,5 uur later, een hele zure. De stewardess vertelde dat 30 minuten tussen landen en boarden wel te doen zou moeten zijn. Boarding time: 15:50 en Estimated Arrival time: 15:21. Ik wist genoeg, dat wordt wel héél krap.
Nog vol goede zin het Bowling Toernooi zitten spelen tegen anderen mensen op dezelfde vlucht. (Met een respectabele score van 175 dacht ik wel gewonnen te hebben, dit bleek ook zo te zijn, alleen was ik de enige deelnemer :))
Na geslapen te hebben onder het zien van het KLM Dutch Open en de Rugby Cup 2011 heb ik maar wat films gekeken. Het was alleen maar de tijd doden en hopen dat piloot ff zn gaspedaal in zou drukken.
Uiteindelijk op Houston aangekomen verzamelde echt iedereen uit het vliegtuig zich in de rij voor slechts 1 loket. Na flink geklooi in die rij en een drie kwartier wachten kon ik door de douane heen. Dit was het moment dat ik definief mijn vlucht gemist had. Ik probeerde nog een beetje vaart te maken, maar helaas. Aangekomen bij de KLM balie voor overstapvluchten was daar niemand aanwezig, mensen van Air France vertelde dat ik toch echt moest wachten op het KLM grondpersoneel. Ik heb daar 20min moeten wachten voordat er iemand plaats nam. Achteraf bleek dat als deze meneer op tijd was geweest ik via Atlanta alsnog vanavond in Memphis zou zijn aangekomen. Maar ook dat feest ging niet door, want na met een treintje en een hoop gesleep uiteindelijk in de goede vertrekhal aangekomen te zijn kreeg ik te horen dat de overgebleven 15 minuten te krap waren om het vliegtuig te halen. Dit had ongeveer 10min langer moeten zijn, maar nu durfde ze het niet aan. Dus ook dit ging niet door. Ik heb een tijd moeten wachten totdat Delta Airlines de kosten voor KLM wilde gaan dekken, de KLM balie was al dicht en anders had ik op het vliegveld moeten overnachten. Na een uitleg dat het toch echt niet mijn schuld was, begreep de man dat ik niet op het vliegveld wilde blijven, en zou hij morgen contact op nemen met KLM voor de kosten. Daarna ben ik in een grote Pickup-bus naar een soort Park-inn hotel gereden. Onderweg allemaal van die Motel's gezien met die neonverlichting, net als in de film. Nu zit ik in Baymont Inn & Suites dit mailtje te tikken. Wel een prima hotel, beetje verouderd, maar met een 4 persoonskamer heb ik niet veel te klagen. Net een All-Texas Burger gegeten (ben maar 1 keer in Texas!) Ik kreeg vouchers om te eten. Een dinner-, lunch- en breakfast-bon. Totale waarde 18$, dus omgerekend 14,-. Ik kon me niet voorstellen dat ik voor dat bedrag 3 maaltijden kan eten in een Park Inn hotel. Maar niets bleek minder waar, het eten is echt goedkoop. Het duurste maaltje op de kaart was 17$. Ik heb maar die burger genomen, had weinig trek en ik kom sowieso niet meer terug in Texas. Toen de ober aan de inschrijftafel vroeg of ik wilde gaan zitten in het restaurant ging bij mij een belletje rinkelen en heb ik om de 'take-away' versie gevraagd. Het zal me niet vaak meer overkomen dat ik in een Park-Inn mijn restaurant hoofdgerecht in een plastic zakje mee kan nemen!
Na prima geslapen te hebben en om 5.00 klaar wakker te zijn ben ik ontspannen naar het vliegveld gegaan en ben om 16.30 aangekomen op de plaats van bestemming. Oxford, MS! Maar hierover zal ik binnenkort meer posten. Heb al veel meegemaakt in 1 dag! Er beginnen zo wat activiteiten, dus moet gaan en zal de rest dus volgende keer vertellen.
Hotty Toddy,
Richard
Het nare gevoel van het afscheid nemen is al een beetje vervangen door enorme moeheid en totale verbazing van alle indrukken.
Ondertussen is het hier alweer 8 uur 's avonds en ik ben echt helemaal gaar. (Nederlandse tijd 3.00)
Gelukkig kan ik zo douchen en mijn bed in. Morgen om 11.55 plaatselijke tijd mijn vlucht naar Memphis.
Dus ik kan zelfs nog een beetje uitslapen. Om 9.30 moet ik de shuttle naar het vliegveld pakken.
Wel jammer dat ik de eerste introductiedag mis, maar helaas!
Er was een remleiding stuk gegaan van het vliegtuig in Amsterdam. Repareren/Afsluiten van de leiding zou een half uur kosten, compleet vervangen een uur. Na een uur overleg van het technisch personeel waren ze er uit, ze gingen hem alsnog dichtmaken en afsluiten. dus nog 17/18 remkracht over.
Alleen vanwege overleg van een uur, vertrokken we 1,5 uur later, een hele zure. De stewardess vertelde dat 30 minuten tussen landen en boarden wel te doen zou moeten zijn. Boarding time: 15:50 en Estimated Arrival time: 15:21. Ik wist genoeg, dat wordt wel héél krap.
Nog vol goede zin het Bowling Toernooi zitten spelen tegen anderen mensen op dezelfde vlucht. (Met een respectabele score van 175 dacht ik wel gewonnen te hebben, dit bleek ook zo te zijn, alleen was ik de enige deelnemer :))
Na geslapen te hebben onder het zien van het KLM Dutch Open en de Rugby Cup 2011 heb ik maar wat films gekeken. Het was alleen maar de tijd doden en hopen dat piloot ff zn gaspedaal in zou drukken.
Uiteindelijk op Houston aangekomen verzamelde echt iedereen uit het vliegtuig zich in de rij voor slechts 1 loket. Na flink geklooi in die rij en een drie kwartier wachten kon ik door de douane heen. Dit was het moment dat ik definief mijn vlucht gemist had. Ik probeerde nog een beetje vaart te maken, maar helaas. Aangekomen bij de KLM balie voor overstapvluchten was daar niemand aanwezig, mensen van Air France vertelde dat ik toch echt moest wachten op het KLM grondpersoneel. Ik heb daar 20min moeten wachten voordat er iemand plaats nam. Achteraf bleek dat als deze meneer op tijd was geweest ik via Atlanta alsnog vanavond in Memphis zou zijn aangekomen. Maar ook dat feest ging niet door, want na met een treintje en een hoop gesleep uiteindelijk in de goede vertrekhal aangekomen te zijn kreeg ik te horen dat de overgebleven 15 minuten te krap waren om het vliegtuig te halen. Dit had ongeveer 10min langer moeten zijn, maar nu durfde ze het niet aan. Dus ook dit ging niet door. Ik heb een tijd moeten wachten totdat Delta Airlines de kosten voor KLM wilde gaan dekken, de KLM balie was al dicht en anders had ik op het vliegveld moeten overnachten. Na een uitleg dat het toch echt niet mijn schuld was, begreep de man dat ik niet op het vliegveld wilde blijven, en zou hij morgen contact op nemen met KLM voor de kosten. Daarna ben ik in een grote Pickup-bus naar een soort Park-inn hotel gereden. Onderweg allemaal van die Motel's gezien met die neonverlichting, net als in de film. Nu zit ik in Baymont Inn & Suites dit mailtje te tikken. Wel een prima hotel, beetje verouderd, maar met een 4 persoonskamer heb ik niet veel te klagen. Net een All-Texas Burger gegeten (ben maar 1 keer in Texas!) Ik kreeg vouchers om te eten. Een dinner-, lunch- en breakfast-bon. Totale waarde 18$, dus omgerekend 14,-. Ik kon me niet voorstellen dat ik voor dat bedrag 3 maaltijden kan eten in een Park Inn hotel. Maar niets bleek minder waar, het eten is echt goedkoop. Het duurste maaltje op de kaart was 17$. Ik heb maar die burger genomen, had weinig trek en ik kom sowieso niet meer terug in Texas. Toen de ober aan de inschrijftafel vroeg of ik wilde gaan zitten in het restaurant ging bij mij een belletje rinkelen en heb ik om de 'take-away' versie gevraagd. Het zal me niet vaak meer overkomen dat ik in een Park-Inn mijn restaurant hoofdgerecht in een plastic zakje mee kan nemen!
Na prima geslapen te hebben en om 5.00 klaar wakker te zijn ben ik ontspannen naar het vliegveld gegaan en ben om 16.30 aangekomen op de plaats van bestemming. Oxford, MS! Maar hierover zal ik binnenkort meer posten. Heb al veel meegemaakt in 1 dag! Er beginnen zo wat activiteiten, dus moet gaan en zal de rest dus volgende keer vertellen.
Hotty Toddy,
Richard
-
20 Januari 2012 - 20:13
Tim W:
vind ik leuk -
20 Januari 2012 - 20:52
Patulewicz:
Hey Sunny boy on Ole Miss. Het liedje "Mississippi here I come" duurde bij jou wel erg lang. Wij in de stress en jij in een hotel. Je adres is nu Whirlpool drive 900: university trails
:oxford, MS. Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe de eerste dagen in je nieuwe huis zijn. Een verslag is altijd leuk om te lezen en leuk dat je neon reclame en pickup's ziet zoals eerder op de film. Geniet van het mooie weer en veel plezier aankomend weekend. Doe de Amerikanen de groeten uit Holland en als je nu een foto laat zien van de bruine koeien bij ons op de hei, dan zeg je maar dat het bij ons konijnen zijn. Bestel van mij maar een kleintje pils. Dikke kus en tot skypes, Pa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
